Κυριακή, Οκτωβρίου 01, 2006

MAREA





Ακούγεται (!!!!!) το ωραίο ποίημα του Νίκου Καββαδία " Marea". Στα ελληνικά σημαίνει "παλίρροια", μελοποιημένο από το Θάνο Μικρούτσικο, τραγουδούν ο Χρήστος Θηβαίος και ο Γιάννης Κούτρας, από τον πρόσφατο "ΣΤΑΥΡΟ ΤΟΥ ΝΟΤΟΥ"

Ο Αλτεμπαράν ψάχνει να βρει μες στα νερά
το παλινώριο που τον γέλασε δυο κάρτες
Στης προβολής να τρέχουν βλέπαμε τους χάρτες

του Chagall άλογα ,τσίρκο του Seurat

Πυξίδα γέρικη ,ataxie locomotrice
και στοιχειωμένη από τα χείλια σου σφυρίχτρα
Στην κόντρα γέφυρα προσμένατε κι οι τρεις

να λύσει τ' άστρο του Αλμποράν η χαρτορίχτρα


Της τραμουντάνας τ' άστρο, τ' άστρα του Νοτιά

παντρεύονται με πορφυρόχρωμους κομήτες
Του Mazagan οι θερμαστές οι Σοδομίτες
παίξαν του Σέσωστρη την κόρη στα χαρτιά

Η ξύλινη που όλοι αγαπήσαμε Γοργόνα
καθώς βουτά παίρνει παράξενες ανάσες

Προτού κολλήσουμε για πάντα στις Σαργάσσες

μας πρόδωσε μ' ένα πνιγμένο του Νορόνα


Πουλιά στα ξάρτια ,καραντί , στεριανή ζάλη

χελιδονόψαρα , πνιγμένου δαχτυλίδι

Του ναυτικού το δυσκολότερο ταξίδι

το κυβερνάν του Μαγγελάνου οι παπαγάλοι


Η καραβίσια σκύλα οσμίζεται ρεστία

και το κορμί σου το νερό που θα καλάρει

Τη νύχτα οι ναύτες κυνηγάνε το φεγγάρι
και την ημέρα ταξιδεύουνε στ' αστεία

To juke-box κατάφερε μετά από τη βοήθεια της εξαίρετης φίλης και αναγνώστριάς του Composition Doll να έχει και ηχητική παρουσία.


Το τραγούδι επομένως δικαιωματικά, είναι αποκλειστικά αφιερωμένο σ΄αυτήν.


Το juke-box ταυτόχρονα δράττει την ευκαρία να της ευχηθεί καλή δύναμη και καλή επιτυχία με το συνδυασμό " ΛΙΜΑΝΙ ΤΗΣ ΑΓΩΝΙΑΣ" στις επερχόμενες δημοτικές εκλογές στον Πειραιά.


Πειραιώτες και Πειραιώτισσες που διαβάζετε (κι ακούτε πλέον το juke-box) ρίξτε την ψήφο δαγκωτή στο εξαίρετο αυτό πλάσμα, σπανίας ομορφιάς, ποιητικού ταλέντου, υψηλής αισθητικής, αδαμάντινου χαρακτήρος (φτάνουν αυτά ή να πω κι άλλα?)


Επισκεφθείτε την εδώ και είμαι βέβαιος ότι το ελάχιστο που θα σκεφθείτε είναι να την ψηφίσετε.


JUKE-BOX


Το τραγούδι αυτό πάνω στο υπέροχο ποίημα του Καββαδία δεν νομίζω να χρειάζεται σχόλια. Σε ταξιδεύει από μόνο του . Είναι αξιοπερίεργο πως ενώ δεν καταλαβαίνεις σχεδόν ούτε μια λέξη, δεν βγάζεις ένα νόημα κι όμως σε πιάνει... (Ιχνηλάτη βοήθα μ' αυτά τα ποιητικά-τα δικά μου τα εξάντλησα για την Ντόλλυ!!! ). Καλό ταξίδι σε όλους !!!


Σημείωση : Το άσμα ακούγεται με Internet Explorer και Maxthon, απορρίπτει τον Γκοτζίλα ( Mozilla)

22 Comments:

Anonymous Ανώνυμος said...

Εξαιρετο ποιμα, γραφη γιοματη ναυτικους ιδιοματισμους και τεχνικους ορους/κουβεντες της δουλειας στη θαλασσα.

Ιχνιλατη
Το γλωσσαρι που παραπεμπεις δεν ειναι το καλυτερο, πρεπει να τοχει γραψει κανας ...στεριανος φιλολογος.

Για το "Λιμανι της αγωνιας" τι να πω?
Βλεπεται εσεις τη Ντολη ναχει καμια αγωνια? εμενα χαλαρη μου φαινεται.

5:15 μ.μ., Οκτωβρίου 01, 2006  
Anonymous Ανώνυμος said...

...αλλα για να μην γινομαι αυθαιρετα αδικος με τη Ντολη της αφιερωνω ενα ποιμα που εγραψα ειδικα για το συνδιασμο εμπνευσμενος απο το τελευταιο της ποστ περι ματιασματος.

"με καρδια χιλια κοματια
σε κοιταζω μες τα ματια
αγωνια, αγωνια, αγωνια, αγωνια.

Αγωνια με λαχταρα να σε νοιαζομαι
Αγωνια δυστυχως να σε μοιραζομαι

Το φεγγαρι Πανο-θεμου
ασημενιο ταληρο
και με το κοριτσι θεμου
παμε για το Φαληρο"

και τοπυ χρονου

5:26 μ.μ., Οκτωβρίου 01, 2006  
Blogger Athanassios said...

Ιχνηλάτη, να προσθέσω στα έργα του Καββαδία το εξαιρετικό πεζό " ΒΑΡΔΙΑ" και να προτείνω το βιβλίο του Μήτσου Κασσόλα (εκδόσεις Καστανιώτη) : Ν. Καββαδίας Γυναίκα-Θάλασσα-Ζωή. Γλωσσάρι είχα ένα πολύ καλό αλλά δεν το έχω πλέον, οπότε ας βολευτούμε με αυτό του στεριανού φιλόλογου που λέει ο θείος...

Θείε ο Τόλης Πειραιά ψηφίζει???

6:47 μ.μ., Οκτωβρίου 01, 2006  
Blogger NinaC said...

@Ιχνηλάτη, παιδί μου, πόσες φορές θα σου πω να μην ενθαρρύνεις το θείο?

@Πανούλη, παιδί μου, άστο να φορτώσει λέμε!

@Αθανάσιε, παιδί μου, εθχαριστώ. Το εγκώμιο (για πρώτη φορά) ήταν ικανοποιητικό.

@Θείε, δεν θέλω να σε ξέρω, με άφησες μόνη μου με τα 9 (και όχι 7) αδέλφια!

8:26 μ.μ., Οκτωβρίου 01, 2006  
Anonymous Ανώνυμος said...

Δεν εχω διαβασει Σεφερη και Ελυτη τοσο ωστε να σας βοηθησω στη συζητηση.
Προσπαθησα να διαβασω αλλα δεν τα ...καταφερα.
Το μονο που μπορω να πω ειναι οτι η ποιηση υποκειται σε τεχνικους κανονες, οπως ακριβως και τα συναισθηματα που παραγονται απο αυτη (αλλα και γενικα) υποκεινται σε (ορθο)λογικη ερμηνεια.
Προκειται γι΄αυτο που λεμε "αναλυση".
Μην πυροβολειτε τη ...λογικη στην τεχνη γιατι σκοτωνετε το συναισθημα που αυτη (η τεχνη) παραγει (και υποστηριζει).

3:14 μ.μ., Οκτωβρίου 02, 2006  
Blogger Athanassios said...

Μάλλον διαφωνώ και με τους τρεις σας σχετικά με την ποίηση. Με τον ιχνηλάτη για τους διαχωρισμούς "επικός" -"λυρικός".Αυτή η κατηγοριοποίηση μάλλον δεν αφορά τέτοια μεγέθη ποιητών (Ελύτης , Σεφέρης , Καββαδίας κλπ). Εννοείται βέβαια ότι δεν είχα καμιά πρόθεση να σε προσβάλω, γνωρίζω ότι είσαι ενήμερος στα ποιητικά, απλά υπενθύμισα κάποια έργα του Καββαδία που δεν είχες αναφέρει στο σχόλιο σου.
Με τον Πάνο για την Αγία Τριάδα (λαμβάνοντας υπόψη το "όλα είναι σχετικά") και με το θείο, για τους τεχνικούς κανόνες στην ποίηση και την "ανάλυση".
Η μοναδική "ανάλυση" που γίνεται σ' ένα ποίημα είναι της ψυχής. Μ' αρέσει, δεν μ' αρέσει, με πιάνει , δεν με πιάνει. Τόσο απλά.//
Τώρα αν τυχαίνει η ψυχή μου να ευφραίνεται με περισσότερα ποιήματα π.χ, του Ελύτη κι όχι του Σεφέρη, θεωρώ προσωπικά ανώτερο τον Ελύτη, αλλά δεν τον αποκαλώ κι " Αγία Τριάδα" ή μάλλον διευκρινίζω ότι για μένα προσωπικά η Αγία Τριάδα αποτελείται από τους : α), β) γ), για λόγους που αφοροούν εμένα προσωπικά.
Μ' αφήνει αδιάφορο τελικά αν το πλήθος του κόσμου θεωρεί π.χ. ανώτερο το Σεφέρη, επειδή γράφει πιο τεχνικά ή πιο "λυρικά", επειδή τα ποιήματά του δημοσιεύονται σε έγκριτα περιοδικά, ή επειδή τον προτιμούν οι διάφοροι κριτικοί, έστω κι αν αυτοί έχουν περισσότερες γνώσεις και πιο εξειδικευμένες από μένα.

5:48 μ.μ., Οκτωβρίου 02, 2006  
Anonymous Ανώνυμος said...

xmm..oti prepei einai na blepeis ta astra tou notia kai tous porfuroxrwmous komhtes ,agkalia me thn gorgona...(kata protimhsh mia ek twn 5 tou prohgoumenou post)..
milwntas gia psuxikh anatash...mhpws eidate to prwino tou mega deuteras,pou kalesan h8opoious-upopshfious dhmotikous sumboulous....pou ekanan ma8hmata-politismou kai diallogou?...do8hke allo ena ma8hma epaggelmatikou prosanatolismou..ektos apo ton rafth gunaikeiwn eswrouxwn pou proteine o athanassios,h' ton kourea bikini kata pano...dhmotikos sumboulos loipon..kai eniote koumparos!

6:15 μ.μ., Οκτωβρίου 02, 2006  
Anonymous Ανώνυμος said...

"Η μοναδική "ανάλυση" που γίνεται σ' ένα ποίημα είναι της ψυχής. Μ' αρέσει, δεν μ' αρέσει, με πιάνει , δεν με πιάνει. Τόσο απλά.//"

Εμ δεν ειναι τοσο απλα Αθανασιε παιδι μου.
Αν ητανε τοσο απλα ολοι θα καναμε τεχνη, και λαβε υποψην σου μαζυ μ΄αυτο που σου λεω οτι προσωπικα εχω μια εικονοκλαστικη αντιληψη περι τεχνης.
Ομως το συναισθημα που παραγεται απο την τεχνη επεμβαινει και ο εγγεφαλος.
Υπαρχει το αντικειμενο (εργο τεχνης), η αισθηση/αισθητηριο οργανο (οραση/ματι) το οποιο μεταφερει στον εγγεφαλο το ερεθισμα και απο την επεξεργασια του παραγεται το συναισθημα.
Αυτα ως βασικες αρχες λειτουργειας στη σχεση ανθρωπος/τεχνη.
Φυσικα δεν υπαρχει θεσπισμενο το "τεχνομετρο" ή το "ποιοτικομετρο" να μετραει ..."μοναδες τεχνης" και ποιος καλιτεχνης την εχει ...πιο μεγαλη, ομως το συναισθημα απο ενα εργο τεχνης δεν παραγεται αυθαιρετα (επειδη ετσι του καυλωσε).
Συνεπως, ως ενα βαθμο τουλαχιστον, μπορει και ν΄αναλυθει.
Το ζητουμενο ειναι η "εγκυροτητα της αναλυσης....

6:54 μ.μ., Οκτωβρίου 02, 2006  
Anonymous Ανώνυμος said...

"Η μοναδική "ανάλυση" που γίνεται σ' ένα ποίημα είναι της ψυχής."

Επιπροσθετως αναφερω οτι...."η ψυχη μας ειναι η λιμπιντο μας" η οποια λιμπιντο μας αναλυεται!

6:59 μ.μ., Οκτωβρίου 02, 2006  
Blogger Athanassios said...

Θείε, την πολύπλοκη αυτή διαδικασία που πολύ ωραία αναλύεις στο σχόλιο σου, δεν τη "σκέφτεσαι" όταν στέκεσαι απέναντι σ' ένα εργο τέχνης. Εξυπακούεται ότι μεσολαβεί ο εγκέφαλος για την παραγωγή συναισθήματος. Εγώ διαφωνώ σ' αυτό : "Το ζητουμενο ειναι η "εγκυροτητα της αναλυσης...." !!

Flip,η ασχολία (δεν είναι επάγγελμα) του δημοτικού συμβούλου είναι ό,τι πιο βαρετό έχω αντιληφθεί στη ζωή μου. Αν το κάνεις για κουμπαριά, τότε έχει νόημα, αλλιώς δεν νομίζω να σου προσφέρει καμιά συγκίνηση (όπως π.χ. ο σχεδιαστής των babydolls)κι αυτοί οι ηθοποιοί που το κάνουν σιγά μην κόπτονται για την κουλτούρα των δημοτών, απλά θέλουν να είναι στην επικαιρότητα να παίξουν σε κανένα γαμω-σήριαλ και την επόμενη σαιζόν να βγάλουν τον επιούσιο!!!

7:27 μ.μ., Οκτωβρίου 02, 2006  
Anonymous Ανώνυμος said...

“…Θείε, την πολύπλοκη αυτή διαδικασία που πολύ ωραία αναλύεις στο σχόλιο σου, δεν τη "σκέφτεσαι" όταν στέκεσαι απέναντι σ' ένα εργο τέχνης….”

Φυσικα και όχι: καθοτι ο εγκεφαλος δεν είναι ξεναγος σε μουσειο τεχνης η τεχνοκριτικος.
Επισης δεν είναι φιλιπινεζα για να σου κουβαλαει τις παντοφλες ουτε δημοσια υπηρεσια για να σου ζαλιζει και να της ζαλιζεις τα΄αρχιδια με μαλακιες.
Ο εγκεφαλος είναι σοβαρο μαγαζι με τις υπηρεσιες του (συνειδητο, υποσυνηδειτο, ασυνειδητο κλπ) τους λοβους του και τα ματζαφλαρια του και κανει τοσες δουλειες που ουτε ο ιδιος δεν τις κατανοει.
Κι εχει και τους ρουφιανους του τις αισθησεις

Αν ο εγκεφαλος είναι μαγκας τα συναισθηματα τα βανει και … «μπουσουλανε στα ποδια του σαμπως νιογεννητα σκυλακια» (που λειε κι ο Μαγιακοφκυ), τα παραγει και τα ανερει στο αψε-σβησε.
Τη μψυχη την εχει σηκω-σηκω κατσε-κατσε, για να του κανει πιπες και να περναει καλα !
Ενας εγκεφαλος που σεβεται τον εαυτο του εγκαθιδρυει το καθεστως του (ΝΟΗΣΙΑΡΧΙΑ) και κατι καταθληψεις και κατι τετοιες παπαριες τα στερνει από κει που ηρθανε.

Αμα ο εγκεφαλος είναι μαλακας και λαπάς, τα τζιράκια του (ψυχη, συναισθηματα κλπ) σηκωνουνε μπαϊρακι, κανουνε κυβερνηση (ΨΥΧΟΚΡΑΤΙΑ) κι …οποιονε παρει ο χαρος (εχει γιομισει ο κοσμος τετοιους μαλακες που στο τελος θα μας γαμησουνε κιολας).

Περισσοτερα προσεχως στο βιβλιο μου: «Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ είναι το αντιθετο του ΣΟΠΩΡΘΝΑ)

9:57 μ.μ., Οκτωβρίου 02, 2006  
Blogger Athanassios said...

Θείε ωραία τα γράφεις... εγκέφαλος VS συναίσθημα =εγκέφαλος.... μακάρι νάταν έτσι, αλλά δεν είναι γι αυτό και η πλειοψηφία των ενηλίκων είναι καταθλιπτικοί...
Το βιβλίο πάντως αναμένεται μ' ενδιαφέρον !!!

2:37 μ.μ., Οκτωβρίου 03, 2006  
Anonymous Ανώνυμος said...

Η πλειοψηφια των ενηλικων ειναι καταθληπτικη γιατι το προνομιο της ελογης βιωσης τους ...πεφτει βαρυ!
Γιατι περνανε ολη τους τη ζωη παρεα μ΄ ενα μαλακα εγκεφαλο.
Γιατι τα συναισθηματα ειναι παιδια του εγκεφαλου κι οταν ο εγκεφαλος ειναι μαλακας και τα παιδια του θα βγουνε προβληματικα κολωπαιδα.

ασε με τωρα μην τα παρω στον εγκεφαλο!

10:22 μ.μ., Οκτωβρίου 03, 2006  
Blogger Athanassios said...

Ερώτημα: Ποιός κάνει τον εγκέφαλο μαλάκα, ώστε τα συναισθήματα " παιδιά του" να βγαίνουν κωλόπαιδα ?

11:38 μ.μ., Οκτωβρίου 03, 2006  
Anonymous Ανώνυμος said...

Η ψυχη, δηλαδη η λιμπιντο!

Οταν ο Εγκεφαλος δεν ειναι μαγκας δηλ. εργατικος και καλα οργανωμενος η ψυχη του ...πιανει τον κωλο και τον κανει μαλακα.

Οταν η λιμπιντο κυριαρχει, παρεμβαλεται σαν παραμορφωτικο φιλτρο αναμεσα στον εγκεφαλο και τις αισθησεις με αποτελεσμα να μην μπορει να επεξεργαστει σωστα τις πληροφοριες (ερεθισματα) που λαμβανει.

12:15 π.μ., Οκτωβρίου 04, 2006  
Blogger Athanassios said...

Ανεβαίνει δηλαδή θείε το κάτω κεφάλι στο πάνω με απλά λόγια...και θολώνει ο εγκέφαλος
( ή κάνω λάθος ????)

12:23 π.μ., Οκτωβρίου 04, 2006  
Anonymous Ανώνυμος said...

Εισαι εντος θεματος!

Ετσι ακριβως επισυμβαινει, ο εγκεφαλος ασχολειται με το κατω κεφαλι και γινεται ...ΔΙΚΕΦΑΛΟΣ οποτε αρχιζει να σκεφτεται σαν ΜΠΑΟΚτζης!

12:31 π.μ., Οκτωβρίου 04, 2006  
Blogger Athanassios said...

Κι άμα σκέφτεσαι σαν ΜΠΑΟΚΤΣΗΣ με τα δυό κεφάλια είσαι πάντα στην 4η θέση και κάτω!!

12:47 π.μ., Οκτωβρίου 04, 2006  
Blogger Athanassios said...

Πάνο η ακαδημαϊκή θεωρία του θείου περί δικέφαλης θολούρας δεν παίζεται.
Θείε με τις γυναίκες τι γίνεται? πως δουλεύει το μηχάνημά τους? αυτές σίγουρα δεν έχουν δυό κεφάλια..

12:53 π.μ., Οκτωβρίου 04, 2006  
Anonymous Ανώνυμος said...

Οι γυναικες δεν εχουνε δυο κεφαλια αλλα ειναι καλες στο ...κεφαλοκλειδωμα!

Οι γυναικα ειναι ενα ον που ο εγκεφαλος του ειναι υποτελης του συναισθηματος.
Της μιλας, της εξηγεις, πασχιζεις να παραθεσεις λογικα επιχειρηματα κι αυτη δεν σε ακουει, απο το ενα αυτι της μπαινουν κι απο το αλλο της βγαινουν.
Το μονο που κανει ειναι να σε κοιταει για να δει το υφος σου την ωρα που μιλας, ποσο παθιασμενος εισαι με τη λογικη, ποσο βαθεια εχεις καταπιει το αγκιστρι.
Η γυναικα ειναι κατ΄εξοχην λιμπιντικο πλασμα.
Και ο πιο μαλακας ανδρικος εγκεφαλος ειναι μια καλολαδομενη ορθολογιστικη μηχανη μπροστα της.

4:14 π.μ., Οκτωβρίου 04, 2006  
Blogger Athanassios said...

θείε, έξοχη και περιεκτικότατη ανάλυση.. να προσθέσω ότι συνήθως το αγκτίστρι έχει φτάσει στο ήπαρ, οπότε τι να εξηγήσεις στη γυναίκα, σ' έχει ήδη κεφαλοκλειδώσει!!

2:18 μ.μ., Οκτωβρίου 04, 2006  
Anonymous Ανώνυμος said...

Οποτε φτανεις στο σημειο να πεις: -Δεν μπορω που δεν μπορω να συνενοηθω μαζυ της, δεν την πλακωνω στο μπουτσο καλυτερα?

Καπως ετσι γινεται στο τελος!

Μαρεα.

2:39 μ.μ., Οκτωβρίου 04, 2006  

Δημοσίευση σχολίου

<< Home

Η Φωτό Μου
Όνομα:
Τοποθεσία: Thessaloniki, Greece

Powered by Blogger

eXTReMe Tracker

SYNC BLOGS


ask2use.com: Επιτρέπεται η αντιγραφή όλου του κειμένου
ask2use.com: Δεν είναι απαραίτητη η πληρωμή
ask2use.com: Επιτρέπεται η κερδοσκοπική χρήση
ask2use.com: Υποχρεωτική η αναφορά πηγής
ask2use.com: Δεν επιτρέπεται η αντιγραφή χωρίς άδεια