Παρασκευή, Σεπτεμβρίου 08, 2006

ΤΑ ΝΗΣΙΑ LOFOTEN


...... τα νησιά που' ναι γεμάτα θρύλους τα Λοφούτεν




Ενα απο τα πιο μελαγχολικά ποιήματα του Καββαδία, είναι ο "πιλότος Νάγκελ". Το μελοποίησε εκπληκτικά ο Θάνος Μικρούτσικος (περιλαμβάνεται στις "Γραμμές των οριζόντων", τραγουδούν οι Αφοι Κατσιμίχα), αποδίδοντας τέλεια με τη μουσική που το έντυσε, τη θλίψη, τη νοσταλγία και τη βορινή μελαγχολία του Νάγκελ του Νορβηγού απόμαχου ναυτικού, που είχε καταλήξει πιλότος στο Κολόμπο (Λατινική Αμερική ?), ενώ κατάγονταν από τα μακρυνά νησιά Lofoten. Αποχαιρέτησε ένα πλοίο που πήγαινε στη μακρυνή του χώρα και ξεψύχησε χωρίς να δει την πολυαγαπημένη του πατρίδα για τελευταία φορά. Μια συνηθισμένη, αλλά τόσο συγκινητική ιστορία, υπέροχα δοσμένη από τον ποιητή της θάλασσας:

Ο ΠΙΛΟΤΟΣ ΝΑΓΚΕΛ

Ο Νάγκελ Χάρμπορ, Νορβηγός πιλότος στο Κολόμπο,
άμα έδινε κανονική πορεία στα καράβια,
που φεύγαν για άγνωστους και μακρινούς λιμένες,
κατέβαινε στη βάρκα του βαρύς, συλλογισμένος,
με τα χοντρά τα χέρια του στο στήθος σταυρωμένα
καπνίζοντας ένα παλιό χωμάτινο τσιμπούκι
και σε μια γλώσσα βορινή σιγά μονολογώντας
έφευγε μόλις χάνονταν ολότελα τα πλοία.

Ο Νάγκελ Χάρμπορ, πλοίαρχος σε φορτηγά καράβια,
αφού τον κόσμο γύρισε ολόκληρο μια μέρα
κουράστηκε κι απόμεινε πιλότος στο Κολόμπο.
Μα πάντα συλλογίζονταν τη μακρινή του χώρα
και τα νησιά που 'ναι γεμάτα θρύλους, τα Λοφούτεν.
Όμως μια μέρα πέθανε στην πιλοτίνα μέσα
ξάφνου σαν ξεπροβόδισεν το Steamer Tank « Fjord Folden »
όπου έφευγε καπνίζοντας για τα νησιά Λοφούτεν...




Πού διάολο είναι αυτά τα νησιά Lofoten ή Λοφούτεν κατά τον Καββαδία?
Πώς είναι άραγε και τα νοσταλγούσε τόσο ο κακομοίρης ο Νάγκελ, που τελικά δεν κατάφερε να τα δει πριν κλείσει τα μάτια του?

Ανήκουν στη Νορβηγία, βρίσκονται πάνω από τον Αρκτικό Κύκλο και παρόλο τα φανταζόμουν μουντά, ομιχλώδη, άγρια και μελαγχολικά, διαπίστωσα μετά από έρευνα στο διαδίκτυο ότι είναι πανέμορφα.
Είναι στην άκρη της γης λοιπόν, απέχουν 3 ώρες με το αεροπλάνο από το Οσλο !!!!
Σχηματίστηκαν από τους παγετώνες, πλην όμως έχουν πανέμορφα φυσικά λιμανάκια, στοιχειώδη χλωρίδα, αλλά παρθένα φύση, από βουνά, λαγκάδια και βέβαια θάλασσα.
Αυτά νοσταλγούσε ο Νάγκελ:



Στο νησιώτικο σύμπλεγμα των Lofoten μένει καμιά 30.000 κόσμος. Κατοικούνται όμως εδώ και 6.000 χρόνια !!!
Σήμερα είναι ιδιαίτερα τουριστικός προορισμός, 220.000 κόσμος το χρόνο, το καλοκαίρι οι τουρίστες απολαμβάνουν μεταξύ άλλων, τον ήλιο του μεσονυχτίου, περιπάτους σε ωραία βουνά, κολύμπι (ναι υπάρχει και αμμουδερή παραλία!!!), σαφάρι Ορκας και ψάρεμα μπακαλιάρου.



Ακόμη οι επισκέπτες γεύονται και πίνουν τοπικές σπεσιαλιτέ, με πρώτη ύλη βέβαια το ψάρι και διανυκτερεύουν σε ψαροκαλύβες που διαθέτουν όλες τις σύγχρονες ανέσεις και στα Νορβηγικά τις λένε rorbu.



Οι ασχολίες για τους ιθαγενείς εκεί είναι τουρισμός, ψάρεμα και πάλι ψάρεμα.... . Τα βράδια πιώμα στα τοπικά στέκια (local bars). Μη με ρωτήσετε τι πίνουν εκεί (δεν έχω πάει ακόμα!!!) , υποθέτω κανένα ρακί φτιαγμένο από φαλαινόζουμο !!



Οι καιρικές συνθήκες δεν είναι τόσο άσχημες όσο μπορεί να φανταστεί κανείς, λόγω του θερμού ρεύματος Gulf stream , αν και είναι στον ίδιο παράλληλο με Αλάσκα και Γροιλανδία, . Η θερμοκρασία το χειμώνα είναι γύρω στους -1 C και το καλοκαίρι (Ιούλιο-Αύγουστο) στους 12 C... ΄Ο,τι πρέπει για μπάνιο δηλαδή :


Αγρια τοπία, μοναδική φυσική ομορφιά και άψογη τουριστική υποδομή απ΄όσο κατάλαβα διαβάζοντας στο διαδίκτυο. Ο Νάγκελ είχε όμορφη πατρίδα και δικαίως τη νοσταλγούσε.... όλες οι πατρίδες τελικά όμορφες είναι....

JUKE-BOX
Διακοπές στα Lofoten? Γιατί όχι? Μόνιμη εγκατάσταση ? Θα την πρότεινα... Τι καλύτερο τη μέρα να ψαρεύεις, μετά να αποξηραίνεις μπακαλιάρο και το βράδυ να τα τσούζεις να λες και να ακούς ιστορίες...
Κι επειδή ίσως κάποιοι ξεσηκωθούν να πάνε, είτε για τουρισμό, είτε για μόνιμη εγκατάσταση , πριν φύγετε συμβουλευτείτε εδώ !!!

37 Comments:

Blogger Carrie Vs Bridget said...

Πάντα, ακούγοντας αυτό το τραγούδι, αναρωτιόμουν που να είναι και πώς να είναι τα νησιά Lofoten...
Τα ποιήματα του Καβαδία σε ταξιδεύουν...
Και το κείμενο σου με ταξίδεψε...
Κι ακόμα περισσότερο μου άνοιξε την όρεξη για ταξίδια, για Καβαδία, για μουσική...

9:49 μ.μ., Σεπτεμβρίου 08, 2006  
Blogger Athanassios said...

Carrie vs bridget, το ταξίδι με την ποίηση του Καββαδία είναι πάντα ελκυστικό, έστω κι αν δεν ξέρεις που πέφτουν τα Λοφούτεν !!
Μουσική, ταξίδι και όνειρα... θα συμπλήρωνα

9:58 μ.μ., Σεπτεμβρίου 08, 2006  
Blogger Athanassios said...

Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

9:59 μ.μ., Σεπτεμβρίου 08, 2006  
Blogger Athanassios said...

Ιχνηλάτη με συγκίνησες και μένα..
Ωραιότατοι στίχοι, αντάξιοι για τον ποιητή που μας έκανε πιο οικεία τη θάλασσα και του χρωστάμε τα ταξίδια που κάναμε κι αυτά που δεν κάναμε ακόμα...

10:01 μ.μ., Σεπτεμβρίου 08, 2006  
Blogger Athanassios said...

Πάνο, σειρά μου να σε διορθώσω ως προς τον Βισκαϊκό (Bay of Bisky)...είναι ο κόλπος που απλώνεται μεταξύ Ισπανίας και Γαλλίας.
Η ποίηση είναι ανεξάντλητη. Ο ιχνηλάτης έχει δώσει δείγματα... εσύ όχι.... κάποιοι άλλοι ζήτησαν να διενεργηθεί διαγωνισμός να βγάλουν τα σώψυχα τους (θυμάσαι?)

10:41 μ.μ., Σεπτεμβρίου 08, 2006  
Blogger Athanassios said...

Πάνο, ο θείος που μπορεί να μας βοηθήσει είναι busy...εκθέτει...γραμαμτόσημα

11:09 μ.μ., Σεπτεμβρίου 08, 2006  
Blogger Athanassios said...

Ακούω Καββαδία, τσακίζω κάτι ρούμια (Βενεζουέλας) και.... δώστε μου να ξηραίνω μπακαλιάρο...

11:13 μ.μ., Σεπτεμβρίου 08, 2006  
Blogger Athanassios said...

Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

11:45 μ.μ., Σεπτεμβρίου 08, 2006  
Blogger Athanassios said...

Γαμώ την ορθογραφία μου απόψε...

Ιχνηλάτη αυτό λέγεται "ΡΙΨΙΣ ΓΑΝΤΙΟΥ" και τον Πάνο δεν τον έχω για ρίψασπι και τρέσαντα..

Ρίξε αγόρι μου τα καραβίσια σου να κλονιστεί η μπλογκόσφαιρα...

Που είναι ο θείος???

11:48 μ.μ., Σεπτεμβρίου 08, 2006  
Blogger Athanassios said...

Το ουζερί το θυμάμαι πολύ καλά. Είχα γνωριστεί με τον μπάρμπα σ' έναν προθάλαμο οδοντιατρείου (ήταν τούμπανο) και πήγαινα κι έπαιρνα κρασί... Επίσης κάποια βράδια μαγείρευε, σπεσιαλιτέ του τα συκωτάκια πουλιών που τα αντιπαθούσα, αλλά πήαγαινα για την ατμόσφαιρα...

Το ποίημα ας το κρίνει ο πιο ειδικός, εγώ είμαι μεταξύ Λοφούτεν και Βενεζουέλας....

12:42 π.μ., Σεπτεμβρίου 09, 2006  
Blogger Athanassios said...

To juke box είναι περήφανο για την πρώτη παγκόσμια παρουσίαση, δύο υπέροχων ποιημάτων του Ιχνηλάτη και του Πάνου.

Πάνο, μ' άρεσε ο αφηγηματικός τρόπος γραφής.

Για την ενημέρωση των πολυάριθμων θαμώνων, ο θείος Ισίδωρος και η Ντόλλυ ξενύχτησαν αλλού χθες (στης Ντόλλυς).

2:51 μ.μ., Σεπτεμβρίου 09, 2006  
Anonymous Ανώνυμος said...

Αρχιθαλασσιον ποιημα το οποιον ενεπνευσθην από την θειαν σας Ντολίδαν και συνεγραψα κατά την διαρκειαν του πλου(ος) μου εις τον Σαρωνικον ωκεανον με ροτα την ευανδρον και κραταιάν νησον Υδραν εψες.




Η εκτασις του αχανούς
Αιγαίου εκοιμάτο
κι εβλεπες δυο ουρανους
ο είς ην ανω κυανούς
γλαυκός ο άλλος κατω

2
Αι διαλείπουσαι πνοαί
του έαρος εφύσων
αμφίβολοι και αραιαί
μακράν δ΄εφαίνοντο ως σκιαί
αι κορυφαί των νήσων

3
Η δύσις πύλη φλογερά
λαμπράς αντανακλάσεις
ηκόντιζεν εις τα νερά
ως αν ενέμοντο πυρά
την πλάκαν της θαλάσσης

4
Αλλ΄όπου νότος εις γλαυκάς
ταινίας της ερρίκνου
τι ήτο; Όρνις ή ολκάς
η τις ετάνυεν λευκάς
τας πτέρυγας ως κύκνου;

5
Ητο ολκάς ουχί πτηνόν
ως δ΄έφτασεν πλησίον
μέλαν εφαίνετο βουνόν
και τον ιστόν του Τυρρινών
εκόσμει επισειων

6
Ην το κατάστρωμα ευρύ
πλήρης ανδρών η πρύμνη
βήμα την έκρουε βαρύ
αντήχουν άγριοι χοροί
και εναλίων υμνοι

7
Εις δε την πρώραν απαλώς
εις δέρματα πανθήρων
νεος κατέκοιτο καλός
εις τον βραχίων αμελώς
τα σώμα υπεγείρων



8
Σπανία ην η καλονή
αυτου του νεανίου
μαλλον εφαίνετο γυνή
εχουσα όψιν ευγενήν
και πλήρη μεγαλείου


9
Χρυσούν εκράτει αφ΄ενός
περίγλυφον κρατήραν
και με θωπέυματα κυνός
ωραία τίγρις ταπεινώς
τω έλειχε την χείραν

10
Επι της άλλης δε χειρός
προσέκλεινεν ηρέμα
νεάνις, κρίνος ανθηρός
και εις το βλέμα της πυρός
αυτος προσήλου βλέμα.

11
Ποία εντέλεια! Εικών
εφαίνετο μαρμάρου
θαύμα της τέχνης γλυπτικόν
αλλ΄ως αυτή δεν ειν΄λευκόν
το μαρμαρον της Παρού

12
Τοτε δ΄, ως έκειτο εκεί
διέστειλε τα χείλη
κι εηήλθον τόνοι μουσίκοι
και μειδιάσασα γλυκύ
η κορασίς ωμίλει

13
-«Όταν σε βλέπω, δειλιών
το σώμα μου πως τρέμει;
Εισαι ανώτερο τι ον;
Αν ανθρωπον ή αν θεόν
Ακολουθώ ειπέ μοι.»

14
Κι εκείνος ειπεν μειδιών:
-«Θεώρει με ω κόρη,
Θεον πλησίον σου, Θεον,
και πρωτη των ευτυχιών
την μετά σου θεώρει.»

15
-«Θεον μη λέγεις, οι θεοί
τον Ολυμπον οικούσι.
Και αν μοι φύγη η ζωή
εις στεναγμόν διακαή,
τις θελει τον ακούσει;

16
>>Θεος αν εισαι, θα ζητής
καπνον ευώδους κνίσσης
και εκατόμβας τελετής,
αλλ΄όχι έρωτα θνητής
κι εμε να λησμονήσις.»

17
Εν ώ δε ούτοι τρυφερώς
τοιάυτα συνομίλουν
των ναυτών εστιν ο χορός
κι επι το ζεύγος βλοσυρώς
τα βλέμματα προσύλουν

18
Και δια λόγων αναιδών
ο είς τον άλλον πείθων,
λείας ορέγετο ιδών
τον πλούτον των πολυειδών
και πολυτίμων λίθων

19
Ήρπασαν οπλα παρευθύς
υπο των προσπιπτόντων
λίθους τινές χειροπληθείς
και ότι ευρρισκε καθείς
τις κώπην και τις κόντον

20
Ειδε την πραξιν των ναυτών
ο ξενος νεανίας
τον νούν εννόησεν αυτών
αλλ΄εμεινεν ακινητών
μέθ΄υπερηφανείας

21
-«Τι θελετε;» τους ερωτά
και εις αυθάδης ναύτης
τω λέγει –«Θέλομεν αυτά
τα ψέλια τα τορνευτά
μετά της κόρης ταύτης


22
>>Σε δε τον νέον τον καλόν
ταλάντου θα πωλήσω
εις τας φυλάς των Σικελών.»
-Ο δ΄απεκρίθη απειλών
«Παράφρονες οπισω.

23
>>Ληστών αγέλη είσθ΄εσείς»
κι εκαγχασαν εκείνοι,
κι εχώρει εκαστος θρασύς
κι επι την κόρην τους δασείς
βραχίονας εκίνει.

24
Κτυπά τον πόδα του βοών
και μεθ΄αρμών και κάλων
τρίζει το πλοίο φρικιών
από των ακρων κεραιών
ως ακρων των υφάλων

25
Ιδού εξ έω και δυσμών
ώ θαυμα και ώ φρίκη!
Ως εις δεινόν κατακλυσμόν
τα κύματα μετά βρασμών
ορμούν ουρανομήκη.

26
Νύξ ήλθε μέλαινα. Περά
Η αστραπή το σκότος
Κι εις τα πυργούμενα νερά
Κατα λυσσώντος του βορά
Λυσών παλαίει νότος.

27
Ως λίκνον βρέφους σαλευτόν
η λαίλαψ το κυλίει.
Σφάλλουσ΄ οι πόδες των ναυτών
και πάσαν δύναμιν αυτών
σκοτιδινία λύει

28
Πίπτουσιν ύπτιοι, πρηνείς
και εξησθενημένοι
πνοής στερούνται και φωνής
και ο βραχίων αδρανής
ο σιδηρούς των μένει



29
Αλλ΄εμαράθη κι η καλή
παρθένος ως το ίον
κλίν΄ η χρυσή της κεφαλή
και εις βοήθειαν καλεί
ο οφθαλμός της δύων

30
Τας ανθηράς της παρειάς
ο νεος ελυπηθη
να τας ιδή χωρίς χροιάς.
-«Μη φίλη» ειπεν «ωχροιάς,
ανάβλεψον και ζήθι!»

31
Και ηνοιξε εκεινη ασθενώς
τους γαλανούς αστέρας
κι εγελασεν ο ουρανος
κι ελαμψεν παλι φωτεινος
ο δίσκος της ημέρας

32
Η λαίλαψ παύει να λυσσά
το πελαγος ν΄αφρίζει.
παλιν ο ζέφυρος φυσά
παλιν η θαλασσα χρυσά
τα κυματα κοιμιζει

33
Ο Φλοισβος μουσικους λαλεί
περί την τρόπιν ηχους.
γελά γαληνη και δειλή
η αύρα παίζουσα φιλεί
της κορης τους βοστρύχους

34
Αήρ και θαλασσα ζωήν
καινήν ηκτινοβόλει
υπο του θέρους την πνοήν.
Το παν ήν κίνησις και ήν
χαρά η φύσις όλη.

35
Αίφνης ωγκώθη ως μεστός
εαρινής ικμάδος
κι ερράγη τρίζων ο ιστός
κι εξέφυ ευρωστος βλαστος
κάμων αμπέλου κλάδος

36
Στεφάνας πλέκουσας πολλάς
ηρτήθη εις τας κεραίας
και εις πυκνόν θόλον η φυλλάς
εκάμπτετο, και σταφυλάς
εβλάστησεν γεναίας.

37
Βριθύς τους κλάδους περικλών
καρπός το βλέμμα τέρπει.
Εις κλώναν πλέκεται ο κλών
και τον ιστόν περικυκλών
χλωρός κισσός ανέρπει.

38
Εξαίφνης ρέει εκραγείς
εκ των ακροκεραίων
ευώδης ρύαξ διαυγής.
Δεν ήτο ύδωρ εκ πηγής
αλλ΄ανθοσμίας ρέων

--------------------------
* * *
--------------------------


-«Ή θέ ν΄απέλθεις μέτ΄εμού
πλησίον των μακάρων
ή εις του μαύρου ποταμού
το ρεύμα πλέοντας ομού
θα μας δεχθεί ο χάρων

Πλήν θάρρει. Μετά των θεών,
όπου το θάλλον θέρος,
όπου ο άδυτος αιών
και όπου φώς χωρίς σκιών
χωρίς δακρύων έρως.

Εκεί το κάλλος σου θ΄ανθεί
μετά των λαμπροτέρων
κι η κόμη αύτη η ξανθή
εις τους αιθέρας θ΄απλωθεί
ως πλόκαμος αστέρων

Η νέα κόρη ιλιγγιά
Της γής εκλείπ΄ η θέα
Την περιέβαλεν σκιά
Και εις τον Όλυμπον θεά
Ενεθρονίσθη νέα !!!











Δια α-γραμμάτους
-----------------
έρρικνος = ελεφρυς κυμματισμος
ολκάς = πλοιο
επισείων = εμβλημα (μακροστενη σημαια) επι του ιστου
κρατήραν = ποτηρι/κυπελο
κόπην – κόντον = αρπαγη - ληστεία
«μεθ΄αρμών και κάλων» = με τους αρμους και τα σχοινια
ακρων κεραίων = κορυφες των καταρτιων
δισκος της ημερας = ηλιος
τρόπιν = καρίνα
θάλλον θέρος = συνεχες καλοκαιρι
άδυτος αιών = ατελειωτος χρονος

4:02 μ.μ., Σεπτεμβρίου 09, 2006  
Anonymous Ανώνυμος said...

ψέλια = βραχιόλια

4:06 μ.μ., Σεπτεμβρίου 09, 2006  
Anonymous Ανώνυμος said...

δε θελω ρουφιανιες .(τελεία)

6:10 μ.μ., Σεπτεμβρίου 09, 2006  
Blogger Athanassios said...

35
Αίφνης ωγκώθη ως μεστός
εαρινής ικμάδος
κι ερράγη τρίζων ο ιστός
κι εξέφυ ευρωστος βλαστος
κάμων αμπέλου κλάδος

Απαιχτο !!!

6:30 μ.μ., Σεπτεμβρίου 09, 2006  
Anonymous Ανώνυμος said...

ΟΤΑΝ Ο ΕΡΩΤΑΣ ΕΤΡΩΓΕ ΤΙΣ ΚΛΩΤΣΙΕΣ ΤΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ
ΝΕΑΡΟ ΑΘΗΝΑΙΟ ΕΥΡΥΜΑΝΘΟ ΣΤΑ ΣΚΑΛΙΑ ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ



Καθως στο πληκτρολογιο τα πληκτρα επατουσα
μια φαγουρα μ΄επιασε εις του ποδος
την δεξιά πατουσα

Εβγαλα το παπουτσι μου κι εξυστικα δι ολιγο
εν ω μες του κνησμού την καψα, η ωρα επέρασεν,
και θα ΄πρεπε να φυγω

Να φυγω που, να παω που? οπου κι αν πας, η πολη
θα σ΄ακουλουθει,
εν οσω εσυ θ΄ ακλουθεις τη Ντολυ.

Φορεσα το παπουτσι μου σιωπηλος-αφου τα λογια περισευουν-
πώς να εξηγησεις στην αγαπη ο ποιητης
πως τρεις λαλουν και δυο χορευουν;

Ναχα τουλαχιστον ένα ραβδι χαλβα
-τι να σου καμνει και ο ερωτας
οταν καθεις διαθετει της ψωλης του τον χαβα;

8:17 μ.μ., Σεπτεμβρίου 09, 2006  
Anonymous Ανώνυμος said...

Γιατι σεμνο?

11:59 μ.μ., Σεπτεμβρίου 09, 2006  
Blogger σχολιαστής said...

Τι σόι είναι αυτό ρε παιδάκι μου, θείος και ανήψια με λογοτεχνικές ανησυχίες.

Και ένα ποίημα για έναν ιεροκύρικα, που δίδασκε τα πλεονεκτήματα της νηστίας από άμβωνος:

Kαλά τα λές χαρούμενος πάνω στον άμβωνά σου,
άλλα όμως μαρτυρεί η στρογγηλή κοιλιά σου.

11:20 π.μ., Σεπτεμβρίου 10, 2006  
Blogger Athanassios said...

Ο διαγωνισμός ποίησης καλά κρατεί.

Σχολιαστή κάνένα καββαδιακό δεν έχεις?

Θείε πέρασε ο κνησμός της πατούσας? Βέβαια θα πρέπει να παραδεχθούμε ότι έχεις προβάδισμα να πάρεις την κούπα του διαγωνισμού, γιατί έχεις κίνητρο (που είσαι Ντόλλυ?)και γράφεις καλύτερα από τους άλλους....

11:51 π.μ., Σεπτεμβρίου 10, 2006  
Blogger NinaC said...

Μόλις επέστρεψα από ένα οργιώδες π/σ/κ, όπου τα είδα όλα.

Ο θείος σας ήταν διαρκώς στη σκέψη μου, μου έλειψε θανατερά και καθόλου καλά δεν πέρασα χωρίς αυτόν.

Ανηψιέ, Αθανάσιε, εξαιρετικό το ποστ για τα Λοφό(υ)τεν. Ποτέ δεν είχα σκεφτεί να μάθω γι' αυτά.

7:41 μ.μ., Σεπτεμβρίου 10, 2006  
Blogger Athanassios said...

Ντόλλυ, πώς γίνεται το π/σκ να ήταν οργιώδες χωρίς το θείο?????
Ο θείος στερήθηκε τα πάντα και αφιερώθηκε στην ποίηση για το χατήρι σου.... και συ... ούτε ένα σχόλιο ...

8:19 μ.μ., Σεπτεμβρίου 10, 2006  
Blogger NinaC said...

Αθανάσιε, παιδί μου, μη γίνεσαι αναιδής και αυθάδης!

Το θείο σου θα τον ευχαριστήσω ιδιαιτέρως...

10:57 μ.μ., Σεπτεμβρίου 10, 2006  
Anonymous Ανώνυμος said...

καποτε μου αρεσε η σκανδιναβια, μετα απο αρκετα ντοκυμαντερ και ενασχοληση, τη βρηκα βαρετη

το μονο γοητευτικο που εχει, για μενα, ειναι η βορεια θαλασσα, ειναι μια θαλασσοβρεχτη χωρα, χωρα ναυτικων οπως η Ελλαδα, αυτα με τραβανε εκει, οχι και τοσο τα πρασινωπα τοπια με γκαζον και σπιτια ιδια ολα το ενα με το αλλο.

Ασε που οι νορβηγοι ειναι λιγο φονταμενταλιστες, αρνηθηκαν την Εοκ, και οποτε μιλησα με Νορβηγο μου πεταγε ολιγο ρατσιστικες κουβεντες περι "σκανδιναβικης τελειοτητας" και "ανωτερες χωρες". Το προσθετω αυτο επειδη τα τοπια τα κανουν οχι μονο τα βουνα αλλα και οι ανθρωποι. Οι γερμανοι που γνωρισα για παραδειγμα, δεν μιλησανε για την "ανωτεροτητα της οικονομιας της χωρας τους" ενω θα μπορουσαν να το κανουν.

11:45 μ.μ., Σεπτεμβρίου 10, 2006  
Blogger Athanassios said...

Ντόλλυ, είπα ο φτωχός μήπως διέφυγε της προσοχής σου, ο θειικός ποιητικός οίστρος...όπως :

"Πλήν θάρρει. Μετά των θεών,
όπου το θάλλον θέρος,
όπου ο άδυτος αιών
και όπου φώς χωρίς σκιών
χωρίς δακρύων έρως."

Great!!!!

12:04 π.μ., Σεπτεμβρίου 11, 2006  
Blogger Athanassios said...

Anula2 δεν διαφωνώ με το περιεχόμενο του σχολίου σου και ιδιαίτερα με το "... τα τοπια τα κανουν οχι μονο τα βουνα αλλα και οι ανθρωποι"
Τα Λοφούτεν ως απόμακρος τόπος, αναφερόμενος σ' ένα ωραίο ποίημα ενός μεγάλου και αγαπημένου ποιητή
φαντάζει μαγικός κι ονειρεμένος αλλά δεν παύει να είναι ένας τόπος όπου κατοικούν άνθρωποι, είτε συμπαθείς, είτε αντιπαθείς.

Εχεις πάει στα Λοφούτεν????

12:09 π.μ., Σεπτεμβρίου 11, 2006  
Blogger NinaC said...

Μα, ο θείος, πού είναι?

(θα την ξεμαλλιάσω αυτή τη Σόφη...)

3:24 μ.μ., Σεπτεμβρίου 11, 2006  
Anonymous Ανώνυμος said...

Ανοιξε ο Αρτεμης.

Πρωτο ονομα η Βασω και φετο και η μπαντα ..."παρατρεχαμενοι".
Με ανοιχτες πορτες και ερκοντισιον μεχρι να χειμωνιασει.
Κυριακη απογευμα. Ο σωκρατης ταπιε (λογω πρεμιερας) και ταπε(Ολα με πληγωνουν ολα - ΟΛΑΑΑΑ!!!).
Φαινεται οτι ειχανε δωσει ραντεβου ολοι οι παρανοηκοι εκει. Μια τρελη Σλοβενα που ειχε απλωσει απανω στο τραπεζι ενα σορω χαρτια κι ολο εγραφε και μετα κουβαληθηκε στο τραπεζι μας, ενας δυσμορφικος Εγγλεζος με περουκα σα τζίβα.
Εμαθα οτι πεθανε η Σουλα και δεν εμαθα απο τι. Η Σουλα μαζευε λαχανα στον Ασπροπυργο κι ερχοτανε και τα πουλαγε μες την αγορα και μες του Αρτεμη και μετα τη βαζανε κι ελεγε κανενα τραγουδι (η πιο καλη γκαρσονα). Ητανε ψυλη, ξερακιανη, με μυτη σα σουβλι για σπλιναντερο και φωνη σα πορτα οταν κλινει. Παει κι αυτη.
εγινε και φασαρια στο μαγαζι, πλακωθηκανε δυο γεροι, κολητοι πολλα χρονια (πανω απο 80 χρονω) και τουπε ο ενας του αλλουνου πως θα ...τονε σφαξει! αλλα μπηκανε στη μεση οι πιο ...ψυχραιμοι και τους κατσανε κατω.
Επισης τραγουδησε και ο Βασιλης Λαλαγκίδης δικες του παγκοσμιως αγνωστες επιτυχιες:

"Μια μερα που ημουνα ταπί
μες το ντεκέ μπουκαρω
πηρε χαμπαρι ο τεκετζης
δεν ειχα να φουμαρω

Μου πατησ΄ ενα ναργιλε
πηρα και χαρτζιλικι
μουκανε πασα που ΄φευγα
κι ενα τσιγαριλικι

Στους μαγκες τους σημερινους
λειπει η καρδια απο μεσα
δεν μοιαζουν στην παλια φρουρα
πουχει στα στηθεια μπεσα

Να πινεις μονο ναργιλε
χασισι κι οχι πρεζα
και νασαι παντα σιγουρος
δε θα σε βρουνε τεζα".

***

Θα κανω μια νεπισκεψη
στου πλαστη το παλατι
να πω πως τις καναβουριες τις κοβουνε με αχτι.

Ενα θαυμα να γεμισει
ολους τους αγρους χασισι

Εσυ σα μπαντοδυναμος
για πες μας πως θα ζησει
το δεντρο που μας χαρισες
να φτιαχνουμε χασισι

Ενα θαυμα να ...........



Για να βρεθει πανω στη γης
πρεπει ναχει τους λογους
γιαυτο βαλε το χερι σου
ν΄αλλαξουμε τους νομους

Ενα θαυμα να γεμισει.......

Μετα παρατησε τη μαγκουρα κι εφερε τις βολτες του. Εγω ηπια πολυ αλλα ευτυχως ξυπνησα ΟΚ.
Καλη σαιζον.

Α!
Ο Ευρυμανθος (318 πχ) Αθηναιος, νεος, χοιροβοσκος, γνωστος για την ευρυμαθεια διεθετε εναν κάπρο, τον γνωστον Ευρυμανθιο καπρο.

Στον τομεα Ντολη, δεχομαι πιεσεις αλλα ολα ειναι ρευστα και θα δειξει αν θα γινουμε αναρπαστοι ή μη.

6:00 μ.μ., Σεπτεμβρίου 11, 2006  
Blogger Athanassios said...

Θείε, καλή σαιζόν. Η "λαχανού" είναι μεγάλη απώλεια, αλλά απ΄όσο βλέπω ο "Αρτέμης" είναι διεθνές μαγαζί και δεν λείπουν οι"extreme" φιγούρες.
Στο μεταξύ στην ποδιά σου σφάζονται κόρες.... περιμένουμε διαρκείς ανταποκρίσεις από τα μέτωπα... πρόσεξε ήδη έχεις δύο (Ντόλυ-Σόφη) μην ανοίξεις και τρίτο, θα γίνεις σαν το Χίτλερ, που δεν προλάβαινε να τα κλείσει!!!

ΟΛΑ ΜΕ ΠΛΗΓΩΝΟΥΝ ΟΛΑ-ΟΛΑΑΑΑΑ ,μου το κόλλησες....

6:31 μ.μ., Σεπτεμβρίου 11, 2006  
Blogger NinaC said...

Επειδή:
1. Κι εμένα "όλα με πληγώνουν, όλααα"
2. Είμαι ζηλιάρα και εγωίστρια και θέλω αποκλειστικότητα
3. Δεν γουστάρω να μαλλιοτραβιέμαι με τη Σόφη

Αποσύρομαι διακριτικά από τη διεκδίκηση του θείου, και πάω να κλάψω στο μαξιλάρι μου.

The broken-hearted Dolly

6:39 μ.μ., Σεπτεμβρίου 11, 2006  
Blogger Athanassios said...

Βλέπω τη Ντόλλυ να μας φεύγει "καρφί" για τα Λοφούτεν...

11:28 μ.μ., Σεπτεμβρίου 11, 2006  
Anonymous Ανώνυμος said...

Ντολη μ΄αγαπας?

12:04 π.μ., Σεπτεμβρίου 12, 2006  
Blogger NinaC said...

Ισίδωρε, ναι, αλλά έχω κι εγώ τον εγωϊσμό και την αξιοπρέπειά μου.

Δεν γουστάρω να σε μοιράζομαι!

12:11 π.μ., Σεπτεμβρίου 12, 2006  
Anonymous Ανώνυμος said...

Αμα θελεις αποκλειστικοτητα να κανονισουμε να παρεις την αντιπροσωπεια.

Για παμε τωρα στη γκαρσονιερα (Ιδρυμα Θ.Ι.) να τα πουμε μια στρωση.

12:16 π.μ., Σεπτεμβρίου 12, 2006  
Blogger Athanassios said...

Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

12:22 π.μ., Σεπτεμβρίου 12, 2006  
Blogger Athanassios said...

ρε ξαδέλφια τι θα κάνουμε μ' αυτούς τους 2 ? Ολο ανατροπές είναι....
Που εδρεύει το ίδρυμα Θ.Ι? δίπλα στου Αχιλλέα υποθέτω...

12:46 π.μ., Σεπτεμβρίου 12, 2006  
Blogger σχολιαστής said...

CD μην ασχολείσαι με το θείο. Είναι ζημιάρης και θα σε καταστρέψει.

9:54 π.μ., Σεπτεμβρίου 12, 2006  
Anonymous Ανώνυμος said...

Φανταστικό μέρος !!! από αυτά που δεν ξεχνάς ποτέ..έχω πάει δυο φορές!! ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ! το χωριό Reine που είναι από τα πιο γνωστά ψαροχώρια παγκοσμίως είναι απλά βγαλμένο από παραμύθι ! και όλο το περιβάλλον τριγύρω !

Όσοι μπορούν να πάνε... εμπειρία ζωής !!!

11:42 π.μ., Μαΐου 07, 2015  

Δημοσίευση σχολίου

<< Home

Η Φωτό Μου
Όνομα:
Τοποθεσία: Thessaloniki, Greece

Powered by Blogger

eXTReMe Tracker

SYNC BLOGS


ask2use.com: Επιτρέπεται η αντιγραφή όλου του κειμένου
ask2use.com: Δεν είναι απαραίτητη η πληρωμή
ask2use.com: Επιτρέπεται η κερδοσκοπική χρήση
ask2use.com: Υποχρεωτική η αναφορά πηγής
ask2use.com: Δεν επιτρέπεται η αντιγραφή χωρίς άδεια